در این مقاله قصد داریم شبکه‌های تلفن PSTN را به تفصیل بررسی کنیم، از راه‌اندازی اولیه و نحوه عملکرد فناوری گرفته تا برخی از دلایل کاهش جهانی استفاده از آن، توصیه می کنیم ادامه مقاله را از دست ندهید:
PSTN
PSTN مخفف عبارت Public Switched Telephone Network به معنی شبکه تلفن سوئیچ شده عمومی است که از اواخر دهه ۱۸۰۰ مورد استفاده عمومی قرار گرفته است. این پلتفرم قدیمی با استفاده از سیم‌های مسی زیرزمینی، ابزار قابل اعتمادی را برای کسب‌وکارها و خانواده‌ها فراهم کرده است تا با سایر افراد در سراسر جهان ارتباط برقرار کنند. PSTN توسط اپراتورهای محلی، ملی یا بین المللی اداره می شود و در واقع زیرساخت و خدمات مخابراتی عمومی را فراهم می کند.
تاریخچه PSTN
تجاری سازی تلفن ها در سال ۱۸۷۶ آغاز شد. در آن زمان هیچ اتصال شبکه ای وجود نداشت. در عوض، تلفن‌ها برای استفاده به صورت دوتایی بین مکان‌ها سیم‌کشی می‌شدند و در واقع تماس با بیش از یک تلفن امکان پذیر نبود. در این شرایط افرادی که می‌خواستند با مردم در مکان‌های مختلف صحبت کنند، باید چندین تلفن مختلف تهیه می کردند.
شبکه های تلفن در دهه ۱۹۰۰ با افزایش تعداد افرادی که از تلفن استفاده می کردند گسترش یافت و این منجر به رشد PSTN شد. شبکه های تلفن قدیمی تر از سیگنال آنالوگ استفاده می کردند. با این حال، ارائه دهندگان شروع به دیجیتالی کردن تماس های صوتی در دهه ۱۹۶۰ کردند و سوئیچینگ الکترونیکی خودکار جایگزین سوئیچینگ دستی شد. این ارتقا به این معنی بود که سیگنال‌های صوتی دیجیتال می‌توانند سیم مشابهی را با سایر تماس‌های تلفنی به اشتراک بگذارند.
اگرچه اکثر مردم PSTN را با سیم کشی مسی مرتبط می دانند، اما زیرساخت مدرن PSTN از کابل های فیبر نوری نیز استفاده می کند. امروزه، خدمات به طور فزاینده‌ای دیجیتالی شده‌اند، زیرا زیرساخت‌های جدید مثل کابل‌های فیبر نوری جایگزین خطوط مسی شده‌اند.
ارائه دهندگان مخابراتی در حال انتقال از PSTN به ارتباطات دیجیتال هستند. دلیل اصلی این است که اکثر اپراتورها نمی‌خواهند دو زیرساخت را مدیریت کنند یکی با تجهیزات آنالوگ و دیگری با تجهیزات دیجیتال در حالی که فقط یک معماری دیجیتال می‌تواند سطح خدمات مشابه یا بهتری را برای مشتریان ارائه دهد. علاوه بر این، سازندگان تجهیزات مخابراتی تجهیزات آنالوگ را به نفع تجهیزات دیجیتال کنار می‌گذارند و این امر حفظ زیرساخت‌های آنالوگ را برای اپراتورها دشوارتر می‌کند.
PSTN چگونه کار می کند؟
شبکه تلفن عمومی سوئیچ شده ترکیبی از شبکه های تلفنی است که در سراسر جهان استفاده می شود، از جمله کابل های فیبر نوری، خطوط تلفن، مراکز سوئیچینگ، شبکه های سلولی، ماهواره ها و سیستم های کابلی. یک PSTN به کاربران اجازه می دهد با یکدیگر تماس تلفنی ثابت داشته باشند.
یک PSTN از سوئیچ هایی در نقاط متمرکز شبکه تشکیل شده است که به عنوان گره هایی برای برقراری ارتباط بین دو نقطه در شبکه عمل می کنند. یک تماس پس از مسیریابی از طریق سوئیچ های متعدد برقرار می شود. سپس سیگنال های صوتی می توانند از طریق خطوط تلفن متصل عبور کنند.
ارتباطات PSTN به طور گسترده مورد استفاده قرار می گیرند و به طور کلی هنوز به عنوان یک شکل استاندارد ارتباط پذیرفته می شوند. با این حال، در دهه گذشته شاهد کاهش مداوم بوده اند. در واقع، در حال حاضر تنها ۹۷۲ میلیون اشتراک تلفن ثابت در سراسر جهان در حال استفاده از آن هستند که کمترین آمار در قرن حاضر تاکنون است.
تفاوت PSTN و VoIP:
VoIP، که به عنوان تلفن IP، تلفن تحت شبکه یا تلفن اینترنتی شناخته می شود، به این معنی است که ارتباطات صوتی از طریق اینترنت یا شبکه گسترده خصوصی منتقل می شود. VoIP نیاز به شبکه های سوئیچ مدار برای تماس های تلفنی را از بین می برد و از کدک‌ها برای تبدیل صدا به بسته‌های داده استفاده می‌کند، آن ها را در یک شبکه IP منتقل می‌کند و بسته‌ها را در انتهای تماس به صدا تبدیل می‌کند. بسیاری از سازمان ها خدمات VoIP خود را از ارائه دهندگان ارتباطات یکپارچه ابری دریافت می کنند.
VoIP مزایایی نسبت به PSTN دارد، از جمله هزینه های زیرساخت شبکه کمتر، مقیاس پذیری و ویژگی های پیشرفته مانند ارتباطات یکپارچه و ادغام برنامه ها.
دیدگاهتان را بنویسید